باربری در اصفهان

چرخ خیاطی ماشینی است که برای دوخت پارچه و مواد به همراه نخ استفاده می شود. باربری در اصفهان چرخ خیاطی در طول انقلاب صنعتی اول اختراع شد تا میزان دوخت دستی انجام شده در شرکت های پوشاک را کاهش دهد. از زمان اختراع اولین چرخ خیاطی که عموماً کار توماس سنت انگلیسی در سال 1790 در نظر گرفته می شود، [1] چرخ خیاطی کارایی و بهره وری صنعت پوشاک را بسیار بهبود بخشیده است. چرخ خیاطی های خانگی برای یک نفر طراحی شده اند. همزمان با استفاده از یک نوع دوخت، اقلام جداگانه را بدوزید. در چرخ خیاطی مدرن، فرآیند دوخت به صورت خودکار انجام می شود، به طوری که پارچه به راحتی داخل و خارج از دستگاه می لغزد. چرخ خیاطی های اولیه یا با چرخاندن مداوم دسته فلایویل یا با مکانیزم پاجوش کار می کردند. چرخ‌خیاطی‌های صنعتی، برخلاف ماشین‌های خانگی، بزرگ‌تر، سریع‌تر و از نظر اندازه، هزینه، ظاهر و وظایفشان متفاوت‌تر هستند. در سال 1790، مخترع انگلیسی توماس سنت اولین طرح چرخ خیاطی را اختراع کرد باربری در اصفهان.[3] ماشین او قرار بود روی چرم و مواد بوم استفاده شود. این احتمال وجود دارد که سنت یک مدل کارآمد داشته باشد، اما هیچ مدرکی از آن وجود ندارد. او یک کابینت ساز ماهری بود و دستگاه او شامل بسیاری از ویژگی های کاربردی بود: بازوی آویزان، مکانیسم تغذیه (برای چرم های کوتاه مناسب)، به طور کلی میزان دوخت دستی میله سوزن عمودی، و حلقه. سنت این دستگاه را ایجاد کرد تا به طور کلی میزان دوخت دستی روی لباس ها را کاهش دهد و دوخت کردند. چرخ‌خیاطی‌های صنعتی، برخلاف ماشین‌های خانگی، بزرگ‌تر، سریع‌تر و از نظر اندازه، هزینه، ظاهر و وظایفشان متفاوت‌تر هستند. در سال 1790، مخترع باربری در اصفهان انگلیسی توماس سنت اولین طرح چرخ را قابل اعتمادتر و کاربردی تر کند.